بزرگ‌ترین دشمن ساپینتو را می توان خود او معرفی کرد.استقلال یک ماه پیش روند خوبی را در پیش گرفته بود و حریفان را یکی پس از دیگری شکست می داد و ساپینتو هم کمتر دچار حاشیه بود.استقلال در برابر رقیب سنتی شکست خورد، از کورس قهرمانی خارج شد و سرخ‌ها را به جام نزدیک کرد، ساپینتو هم افتاد روی دور توهین‌کردن و دعوا راه‌انداختن. هنوز هم کسی نمی‌داند چرا با این مربی که الفاظ نامناسبی در پایان بازی با پرسپولیس خطاب به پیام حیدری به زبان آورد، برخورد نشد.
بزرگ‌ترین دشمن ساپینتو برای عدم موفقیت در لیگ و جام حذفی حاشیه های ایجاد شده توسط خود او بوده است.
شاید واقعی‌ترین فرضیه، ترس کمیته انضباطی از هواداران پرشمار استقلال بوده باشد.این عدم برخورد باعث شد تا او بار دیگر این قبیل کارها را ادامه دهد.تا جایی که با عبدالله ویسی درگیر لفظی پیدا کرد و مصاحبه‌های تند او علیه فدراسیون فوتبال و داوران هم ادامه داشت.اما نوبت به جام حذفی رسید تا استقلال بتواند جام بگیرد و تلافی شکست در لیگ را هم انجام دهد اما این طور هم نشد.
استقلال باز هم باخت، بی‌آن‌که حتی از بهانه‌های قبلی داوری هم خبری باشد. این‌بار آنها در شرایطی مقابل پرسپولیس شکست خوردند که تنها صحنه مشکوک بازی، پنالتی گرفته نشده به سود حریف بود! حرکات زننده ساپینتو بعد از دهمین اخراجش در این فصل هم کام آبی‌ها را تلخ‌تر کرد و باعث شد حالا دفاع از این مربی دشوارتر از هر زمان دیگری باشد. چطور می‌توان پشت کسی ایستاد که از ۴جام ادعایی ابتدای فصل، تنها یکی از آنها را فقط با یک بازی تصاحب کرده و هر لحظه ممکن است طوری از کوره دربرود که کل منافع تیم لگدمال شود؟ بله، این داستان عجیبی است؛ بزرگ‌ترین دشمن ساپینتو در ایران، خود ساپینتو بود.
